Biedermeier
Biedermeier to styl artystyczny z początku XIX wieku, który charakteryzuje się klasycznym i konwencjonalnym stylem malarstwa, rzeźby, architektury i wystroju wnętrz. Biedermeier był odpowiedzią na ozdobny rokokowy styl XVIII wieku. Nazwa „Biedermeier” pochodzi od niemieckiego słowa Biedermann, oznaczającego przeciętnego obywatela lub obywatela, dosłownie „dobry sąsiadr”, sugerujący mieszczański, szanowany styl życia. Obrazy biedermeierowskie charakteryzują się nijakimi i codziennymi tematami. Ruch Biedermeier zareagował na romantyzm i poprzedzający go okres rokoko, tworząc dzieła bardziej realistyczne, skoncentrowane na życiu codziennym i przedstawiające zwykłych ludzi Artyści epoki biedermeieru dążyli do portretowania własnego czasu bez wyrażania uczucia i pragnienia wyidealizowanego świata w przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości.W malarstwie okresu biedermeieru przemiany społeczne i gospodarcze, w tym rewolucja przemysłowa i wzrost liczby obywateli klasy średniej, zostały odzwierciedlone. Obrazy biedermeierowskie skupiały się raczej na tematach domowych niż wielkich romantycznych wizjach. Obrazy nie zawierały przesłania politycznego, zamiast tego komentowały społeczeństwo, pokazując codzienne sceny, takie jak ludzie czytający gazety, tworzący muzykę i prace przedstawiały codzienne czynności, ale z poczuciem społecznej stabilności i spokoju zgodnego z biedermeierowskimi ideałami. Tematy na obrazach były niewinne i przyziemne; pejzaże, pejzaże miejskie, wnętrza domów, dzieci podczas zabawy lub pracy, kobiety szyjące lub czytające, a także portrety mężczyzn byłyby typowe dla tego czasu. Malarze okresu Biedermeier używali takich elementów jak miękkość, powściągliwość i prostota, aby pokazać wartości mieszczańskie. Kolory używane w obrazach były zazwyczaj wodniste, ponieważ zostały rozcieńczone dużą ilością rozpuszczalnika w celu uzyskania jednolitego wykończenia. Zrobiono to tak, aby zdjęcie, które wpadło w światło, błyszczało i świeciło, zapewniając kolejne źródło zainteresowania pracą. Tematy na obrazach biedermeierowskich były na ogół wyidealizowane i dalekie od rzeczywistości. Artyści przedstawili świat harmonijny, w którym pozycja społeczna jest jasno określona, zachowane są różnice między mężczyznami i kobietami oraz członkami rodziny, a sentymentalizm jest utrzymany na wysokim poziomie.