Jean-Joseph Benjamin-Constant, 1893 - Arcadion - druk artystyczny

Informacje o produkcie

Arkadion został wykonany przez Jean-Josepha Benjamina-Constanta w 1893. Wersja dzieła sztuki mierzy rozmiar Wysokość: 65 cm, Szerokość: 54 cm i został wykonany z technika oleju, płótna (materiał). Dzieło posiada następujący napis: Podpis — na dole po prawej „Benj Constant”.. To dzieło sztuki znajduje się w kolekcji sztuki cyfrowej Maison de Victor Hugo – Hauteville House, która jest muzeum domowym, w którym pisarz Victor Hugo mieszkał przez 16 lat. To dzieło sztuki, będące częścią domena publiczna jest świadczone dzięki uprzejmości Maison de Victor Hugo – Hauteville House.: . Co więcej, wyrównanie jest portret format ze współczynnikiem boku 3: 4, co implikuje długość jest o 25% krótsza od szerokości.

Materiały do ​​wyboru

Rozwijane menu produktów daje możliwość wyboru materiału i rozmiaru według indywidualnych preferencji. Umożliwiamy Państwu wybór pomiędzy następującymi wariantami:

• Nadruk dibond aluminiowy (metal): Obraz na Aluminium Display to wydruk charakteryzujący się wyjątkowym efektem głębi. W przypadku Twojego wydruku na aluminiowym dibondzie drukujemy wybrane dzieło bezpośrednio na aluminiowej powierzchni zagruntowanej na biało. Kolory są jasne i żywe, drobne szczegóły wydruku są wyraźne i wyraźne, a wydruk artystyczny ma matowy wygląd.
• Druk plakatu (materiał płócienny): Nasz plakat to zadrukowane płótno papierowe o delikatnej strukturze powierzchni, która przypomina oryginalne dzieło sztuki. Nadaje się do umieszczenia reprodukcji dzieł sztuki w osobistej ramce. Należy pamiętać, że w zależności od rozmiaru wydruku plakatu na płótnie dodajemy wokół wydruku biały margines o wielkości od 2 do 6 cm, aby ułatwić oprawienie go w niestandardową ramkę.
• Druk na płótnie: Płótno z nadrukiem UV zamontowane na drewnianej ramie. Wydrukowane płótno z Twoim ulubionym arcydziełem da Ci możliwość przekształcenia go w dzieło sztuki o dużych rozmiarach, znane z galerii sztuki. Wielką zaletą wydruków na płótnie jest to, że są one stosunkowo lekkie, co oznacza, że ​​zawieszenie obrazu na płótnie jest łatwe i proste bez konieczności stosowania uchwytów ściennych. Dlatego obraz na płótnie nadaje się na każdy rodzaj ściany.
• Nadruk na szkle akrylowym: Obraz na szkle akrylowym, często określany jako wydruk na pleksi, zamieni oryginalne dzieło sztuki w dekorację i stanowi wyraźną alternatywę dla wydruków artystycznych na aluminium i płótnie. Twoja grafika zostanie wyprodukowana przy pomocy nowoczesnych maszyn do druku bezpośredniego UV. Dzięki temu powstają żywe i oszałamiające odcienie kolorów. Nasza plexi chroni wybrany wydruk artystyczny przed działaniem promieni słonecznych i ciepła przez kilka dziesięcioleci.

Zastrzeżenia prawne: Dokładamy wszelkich starań, aby jak najdokładniej przedstawić produkty i zaprezentować je wizualnie. Jednakże kolory materiału do druku, jak również nadruku mogą w pewnym stopniu odbiegać od obrazu na monitorze urządzenia. W zależności od ustawień ekranu i charakteru powierzchni, nie wszystkie pigmenty kolorowe zostaną wydrukowane w 100% realistycznie. Ponieważ wszystkie są przetwarzane i drukowane ręcznie, mogą również występować niewielkie różnice w dokładnym położeniu i rozmiarze motywu.

Specyfikacja produktu

Informacje o tle dzieła sztuki

Podsumowanie artysty

© Chronione prawem autorskim przez - Artprinta.com

Dodatkowy opis ze strony internetowej muzeum (© Copyright - by Maison de Victor Hugo - Hauteville House - www.maisonsvictorhugo.paris.fr)

Ilustruje zbiór pism politycznych Victora Hugo, „Dzieje i słowa”, część 2, „W czasie wygnania”, 1867 „Ja – Kreta”, gdzie poeta odpowiada na wezwanie „Ludu Kreteńskiego Victora Hugo” wysłanego przez J. Zimbrakakisa . W swoim tekście, datowanym na „Hauteville House, 17 lutego 1867 r.”, przywołuje on zniszczenie klasztoru Arcadion (Arkadi) podczas powstania przeciwko Turkom: „Kreta zbuntowała się i dobrze sobie poradziła. Co spowodowało ten bunt? powiedzmy to. Do 3 stycznia cztery walki, w tym trzy zwycięstwa. Apo corona Vaffé, Castel Selino i katastrofa ilustruje Arcadion! wyspa podzielona na pół przez powstanie, w połowie turecka, w połowie grecka, linia operacji w górę przez Sciffo i Rocoli, Kissamos do Lassiti, a nawet Girapetra. Przez sześć tygodni represjonowani Turcy mieli tylko kilka punktów wzdłuż wybrzeża i zachodnich stoków gór, gdzie znajdował się Psiloriti Ambelirsa. W tej minucie podniesiony palec Europy uratowałby Candię. Ale Europa nie była czas. W tym momencie było wesele, a Europa spojrzała na bal. Znamy to słowo Arcadion, o fakcie niewiele wiadomo. Oto konkrety i prawie ignorowane. W Arcadion klasztor na górze Ida, założony przez Herakliusza , szesnaście tysięcy tureckich ataków sto dziewięćdziesiąt siedem mężczyzn i trzysta czterdzieści do trzech kobiet, więcej dzieci. Turcy dwadzieścia sześć dział i dwie haubice, Grecy dwieście czterdzieści dział. Bitwa trwała dwa dni i dwie noce; klasztor był usiany kulami, tysiąc dwieście; mur się wali, wkraczają Turcy, Grecy kontynuują walkę, sto pięćdziesiąt dział jest nieczynnych, walczy jeszcze sześć godzin w celach i na schodach, a na podwórzu leży dwa tysiące trupów. Wreszcie zostaje wymuszony ostatni opór; mrowiący zwycięzcy Turcy wypełniają klasztor. Pozostaje zabarykadowanym pomieszczeniem, w którym mieści się prochownia, a w tym pomieszczeniu, w pobliżu ołtarza, pośrodku grupy dzieci i matek, modli się osiemdziesięcioletni mężczyzna, ksiądz, „igoumène Gabriel”. Na zewnątrz zabijanie ojców i mężów; ale nie dać się zabić, będzie to nieszczęście tych kobiet i dzieci, obiecane dwóm haremom. Drzwi, rzucone toporem, ustąpią i upadną. Starzec bierze świecę na ołtarz, patrzy na te dzieci i kobiety, świeca patrzy na proszek i ratuje. Straszna akcja, eksplozja, pomaga im przezwyciężyć agonię i triumf, a ten bohaterski klasztor, który walczył jak twierdza, umiera jak wulkan. Psara nie jest bardziej epicka, Missolonghi nie jest bardziej wzniosła. "

Ten mrok jest reprodukowany, grawerowany w tym samym kierunku przez Fortune Méaulle w tomie „Aktów i słów”, „Na wygnaniu” w wydaniu Huguesa (wydanie ilustrowane przez Victora Hugo. „Opublikowane w 1893 r. (s. 141).