Historyzm
Historyzm, znany również jako neoklasycyzm, jest ruchem artystycznym, który rozwinął się pod koniec XIX wieku. Reprezentuje reakcję na romantyzm i realizm. Zamiast przedstawiać sceny z prawdziwego życia, malarze historycyści starali się przedstawiać sceny wyidealizowane, uważane za typowe dla wybranego przez nich okresu lub miejsca. Intencją historyzujących artystów było stworzenie obrazów, które zdefiniowały ich epokę. Ich intencją było również wydobycie istoty epoki, w szczególności poprzez wykorzystanie jej popularnej metaforyki. Doborem tematyki kieruje intencja pokazania, jak wyglądało życie w wybranym okresie. Nie było to rozumiane jako wierne odwzorowanie rzeczywistości, a raczej sposób na podkreślenie walorów artystycznych. Miała to być wyidealizowana wersja tematu. Historyzm pojawił się we Francji i Niemczech w latach 19-1817. Czołowymi malarzami historyzmu byli David, Delacroix, Corot i Courbet z Francji oraz Cornelius, Runge, Overbeck i Gerhard z Niemiec. Historyczne obrazy zostały wykonane, aby zaimponować widzom za pomocą kolorów, detali i symboliki. Często przedstawiały sceny z mitologii greckiej lub wykorzystywały odniesienia biblijne. Chociaż historyzm jest głównie ruchem artystycznym, który obejmował malarstwo, obejmował także rzeźbę (przedmioty gliniane) i architekturę. Historyzm można uznać za pierwszy międzynarodowy ruch artystyczny, ponieważ był to wspólny styl adaptacji artystów różnych narodów. Dzieje się tak, ponieważ bardziej popularni artyści z określonej epoki tworzą nowy obraz reprezentujący ten okres. Następnie inni artyści zaczynają włączać te style do swoich własnych prac. Historyzm nigdy nie miał być traktowany jako dokładne przedstawienie rzeczywistości. Był raczej środkiem abstrakcji i impresjonizmu, który podkreślał walory artystyczne zamiast próby ukazania detali tematu.
Jozef Israëls - Wrak statku - druk artystyczny
Cena Od 36,99 €