Impresjonizm
Impresjonizm był głównym ruchem artystycznym, który powstał we Francji w latach siedemdziesiątych XIX wieku. Zdefiniowanie impresjonizmu jest trudne, ponieważ jego cechy są podobne do cech innych ruchów, które kwitły mniej więcej w tym samym czasie. Ogólnie rzecz biorąc, impresjonizm przywiązywał ogromną wagę do przejściowych efektów światła i atmosfery. Ruch ten charakteryzuje się naturalistycznym stylem, krótkimi długościami i luźnymi pociągnięciami pędzla, które oddają wrażenie momentu obserwowania malowanego widoku (stąd jego nazwa); nie interesują ich szczegóły ani wyraźne kontury. Artyści impresjoniści mieli bardzo określony zestaw celów, a jednym z nich była zmiana standardów, według których ceniono dzieła sztuki. Impresjoniści postrzegali swoje obrazy jako zwykłe wizualne przejawy energii natury, której doświadczyli. Chcieli, aby ich widzowie czuli, że uczestniczą w tworzeniu takich prac. Impresjoniści byli bardziej zainteresowani uproszczeniem relacji wartości i kolorów niż szczegółowymi, naturalistycznymi portretami. Uproszczenie linii i koloru można znaleźć w wielu obrazach Moneta, Maneta i Renoira. Impresjoniści starali się również nadać swoim pracom poczucie bezpośredniości i spontaniczności. Nie chcieli, aby ich obrazy wyglądały na wymyślone lub wykonane z premedytacją, więc starali się, aby widz poczuł, że faktycznie znajduje się w obecności przedstawianej osoby.