Georges Seurat - modele (pozy) - druk artystyczny

Dzieło o tytule „Modele (Pozy)" jako twoja replika sztuki

To arcydzieło tzw Modele (Pozy) został namalowany przez francuski artysta Georges Seurat. Wersja dzieła mierzy rozmiar: Ogólnie: 78 3/4 x 98 3/8 cala (200 x 249,9 cm). Olej na płótnie był używany przez europejskiego artystę jako medium dzieła sztuki. Poza tym to dzieło sztuki jest częścią kolekcji Barnes Foundation, To domena publiczna arcydzieło jest dostarczane dzięki uprzejmości Dzięki uprzejmości Fundacji Barnes, Merion i Filadelfii, Pensylwania.Kredyt dzieła sztuki: . Poza tym zbieżność jest w toku krajobraz format i ma proporcje 1.2 : 1, co oznacza, że długość jest o 20% dłuższa niż szerokość. Georges Seurat był malarzem i rysownikiem pochodzącym z Francji, którego styl artystyczny był przede wszystkim pointylizmem. Malarz żył 32 roku - urodzony w roku 1859 w Paryżu, Ile-de-France, Francja, zmarł w 1891.

Twoje opcje materiałowe produktu

Rozwijane menu produktu daje Ci możliwość wyboru indywidualnego materiału i rozmiaru. W ramach indywidualizacji dostępne są następujące opcje:

• Druk na płótnie: Obraz na płótnie to zadrukowane płótno naklejone na drewniane krosno. Wydrukowane płótno z Twoim ulubionym dziełem sztuki pozwoli Ci przekształcić Twoje własne dzieło w wielkoformatową kolekcję. Wydruki na płótnie mają stosunkowo niewielką wagę, co oznacza, że ​​można je łatwo zawiesić bez użycia uchwytów ściennych. Obrazy na płótnie nadają się na każdy rodzaj ściany.
• Drukowane szkło akrylowe: Nadruk na szkle akrylowym, często określany jako wydruk z plexi, zamieni oryginalne dzieło sztuki w wspaniały wystrój. Co więcej, druk artystyczny na szkle akrylowym stanowi realną alternatywę dla replik dzieł sztuki na płótnie i dibondzie aluminiowym. Grafika zostanie wykonana przy pomocy nowoczesnej technologii druku bezpośredniego UV. Daje to efekt głębokich, żywych kolorów. Wielką zaletą druku artystycznego z pleksiglasu jest to, że kontrasty i szczegóły grafiki zostaną lepiej wyeksponowane dzięki precyzyjnej gradacji tonalnej na wydruku.
• Nadruk z dibondu aluminiowego: Obraz na Aluminium Display to wydruk z imponującym efektem głębi. Białe i jasne elementy dzieła sztuki mienią się jedwabistym połyskiem, ale bez blasku.
• Wydruk plakatu (materiał płócienny): Nasz wydruk plakatu to wydrukowany w technologii UV arkusz płaskiego płótna z lekko chropowatą strukturą na powierzchni, która przypomina rzeczywiste dzieło sztuki. Należy pamiętać, że w zależności od wielkości wydruku plakatu na płótnie dodajemy wokół wydruku biały margines o wielkości około 2-6 cm, co ułatwia oprawienie plakatu w niestandardową ramkę.

Ważna uwaga prawna: Robimy wszystko, aby jak najdokładniej opisać produkty i zaprezentować je wizualnie w naszym sklepie. Niemniej jednak pigmenty materiałów drukowanych i nadruku mogą nieznacznie różnić się od prezentacji na ekranie urządzenia. W zależności od ustawień ekranu i jakości powierzchni, niestety kolory nie mogą zostać wydrukowane w stu procentach realistycznie. Mając na uwadze, że wydruki artystyczne są drukowane i przetwarzane ręcznie, równie dobrze mogą występować drobne rozbieżności w dokładnym położeniu i rozmiarze motywu.

Informacje o produkcie

Ustrukturyzowane informacje o dziele sztuki

Tabela podsumowania wykonawców

© Chronione prawami autorskimi, Artprinta.com

Informacje ogólne przy muzeum (© Copyright — Fundacja Barnesa — Barnes Foundation)

Kiedy Georges Seurat zadebiutował jako Modelki na Salonie Niezależnych w 1888 roku, udzielił odważnej riposty swoim krytykom, twierdząc, że pointylizm, jego śmiała neoimpresjonistyczna technika malarska, może zostać zastosowana do jednego z najszlachetniejszych i najbardziej szanowanych tematów w historii sztuka: nagość. Dwa lata wcześniej, na ósmej i ostatniej wystawie impresjonistów, przedstawił Niedzielę na La Grande Jatte – 1884, 1884–86, scenę wypoczynku mieszczańskiego, która była monumentalną deklaracją jego zasad estetycznych. Opierając się na naukowych teoriach światła, koloru i optyki, Seurat metodycznie zestawiał na swoim płótnie pojedyncze akcenty czystego koloru. Według artysty odcienie te mieszają się z większą intensywnością w oku patrzącego. Jednak niektórzy komentatorzy sugerowali, że ta skomplikowana siatka pociągnięć pędzla najlepiej nadaje się do przedstawienia krajobrazu i efektów atmosferycznych. Wybitne cytowanie przez Seurata La Grande Jatte na tym płótnie wyraźnie zapowiadało związek pomiędzy debatą toczącą się w 1886 roku a jego najnowszym „płótnem bitewnym” (toile de lutte), nawiązując do swoich najbardziej prowokacyjnych dzieł manifestowych. Przyjmując wyzwanie, Seurat jednocześnie przyjął i podważył tradycję historii sztuki za pomocą Models. Choć skalowane do wymiarów wielkich maszyn malarstwa historycznego – tematy mitologiczne, historyczne i religijne, które zajmowały szczyty hierarchii gatunków – dzieło to oferuje codzienność corocznego salonu: scenę rodzajową, w której modelki rozbierają się, pozują, i ubieranie się w kącie pracowni artysty. Chociaż narracja Modelek pozostaje nieuchwytna, kobiety te być może „biorą udział w przesłuchaniach” w nadziei, że zapewnią sobie pracę modelki, co stanowi szybką serię wymian handlowych sprzecznych z podnoszącymi na duchu narracjami malarstwa historycznego. Ale pomysł tej parady modelek pozwolił Seuratowi zademonstrować własną wirtuozerię za pomocą trzech widoków aktu - z przodu, z boku i z tyłu - oraz przydatność jego techniki do tematu. Seurat jednocześnie i dowcipnie umieścił swoje modelki na tle La Grande Jatte po lewej stronie ściany studia, umożliwiając porównanie aktów i ubrań, wnętrza i zewnętrza oraz zademonstrowanie procesu i kunsztu tworzenia zdjęć. Obalając hierarchię gatunków, Seurat zawierało bogactwo odniesień do źródeł klasycznych, renesansowych, XIX-wiecznych, akademickich i awangardowych, które zostałyby łatwo rozpoznane przez krytyków i wyrafinowanych widzów. Trzy kobiety wspólnie odwołują się do Trzech Gracji starożytności – a także do przedstawienia tego tematu przez Rafaela – ale ich fizyczne oddzielenie od siebie, ich nowoczesne ciała i cicha introspekcja kwestionują tradycyjne przedstawienia, które przedstawiają trzy zmysłowe postacie połączone pełnym wdzięku tańcem. Takie ironiczne zapożyczenie przywołało przykład Obiad na trawie Édouarda Maneta (Le Dejeuner sur l'herbe), 1863 (Musée d'Orsay, Paryż). Podczas gdy postać po prawej stronie przypomina antyczny Spinario, modelka odwrócona tyłem do widza zachęca do porównania z Kąpiącą się kobietą z 1806 r. autorstwa Jeana-Auguste-Dominique'a Ingresa, dodatkiem do Musee du Louvre z 1879 r.