sztuka klasyczna
Sztuka klasyczna to termin używany w odniesieniu do sztuki powstałej przed okresem nowożytnym. Wielu krytyków i uczonych dokonało rozróżnienia między sztuką klasyczną a późniejszymi ruchami impresjonizmu, postimpresjonizmu i ekspresjonizmu. Wyrażenie „sztuka klasyczna” zostało ukute w XIX wieku na określenie obrazów, o których sądzono, że przedstawiają idealne ideały estetyczne; jednak od tego czasu był często używany jako ogólny termin określający okres sztuki od mniej więcej epoki renesansu i baroku do około 1848 r., chociaż różni się to w zależności od obszaru zainteresowania. Wiele klasycznych ruchów artystycznych wyewoluowało z renesansu; jednak zwykle różnią się od swoich późniejszych odpowiedników ideologią i stylem. Sztuka klasyczna słynie z techniki i stylu. Istnieją różne interpretacje tego, co oznacza sztuka klasyczna, jednak wielu uważa, że zawiera ona następujące cechy: formalność; tematy takie jak mitologia, religia czy historia; i kontrolowane użycie koloru. Złoty wiek sztuki klasycznej to termin używany na określenie okresu od epoki renesansu do około 1848 roku. Był to czas rozkwitu sztuki klasycznej, choć wielu współczesnych krytyków uważało go również za „wiek wiary”. W tym okresie istniało pięć szkół myślenia: manieryzm; Barokowy; Klasycyzm; Rokoko; i romantyzm. Sztuka manierystyczna polegała na wykorzystaniu dziwnych kontrastów w dziełach, takich jak skrajne zniekształcenie lub wydłużenie niektórych elementów w różnych aspektach utworu, aby wywołać irytujące uczucia u publiczności. Styl barokowy nadal zawierał elementy inspirowane klasyką, ale miał też bardziej emocjonalny element i był ciemniejszy. Klasycyzm reprezentował mniej emocjonalne, bardziej kontrolowane podejście do sztuki niż styl barokowy, który pojawił się wcześniej; często zawierał czystsze elementy i łatwiejsze linie. Dzieła rokoka zazwyczaj miały jasne kolory, jasne linie i dużo ozdób. Romantyzm był z natury bardzo melodramatyczny i sentymentalny; wiele jego tematów czerpało inspirację z literatury tamtego okresu, a także z idei oświecenia i przewrotów politycznych. Po raz pierwszy wiadomo, że sztuka klasyczna rozkwitała we Włoszech, a konkretnie we Florencji. Od tego czasu ma ogromny wpływ na kulturę zachodnią i późniejsze ruchy artystyczne. Styl sztuki klasycznej jest często przeciwstawiany stylowi modernizmu lub współczesnym formom wizualnej ekspresji. Dzieje się tak, ponieważ sztuka klasyczna powstała w czasach, gdy wielu ludzi wierzyło, że na świecie istnieją uniwersalne prawdy i chcieli te prawdy uchwycić w swojej sztuce. Te uniwersalne prawdy były postrzegane jako uniwersalia formy, przestrzeni, koloru i emocji.